Όλοι οι άνθρωποι έχουν και λογική και συναίσθημα.. ναι.. ναι.. όλοι ΚΑΙ οι «τρελοί»!!
Το ότι ξεχωρίζουμε τόσο πολύ στις αντιδράσεις μας σε ένα γεγονός είναι γιατί το ποσοστό αυτών των δύο αλλάζει σε καθέναν από εμάς. Και πολύ περισσότερο ανάμεσα στα δύο φύλα.
Εγώ για παράδειγμα, (μου το έχουν πει και άλλοι) λειτουργώ περισσότερο με το συναίσθημα παρά με τη λογική. Σε ένα ποσοστό ας πούμε 70% - 30%. Με το παραμικρό συγκινούμαι, με το παραμικρό με πιάνουν κλάματα, με το παραμικρό λυπάμαι, στεναχωριέμαι κ.ο.κ.
Είναι ο τρόπος που μεγάλωσα? Είναι τι μου λείπει στη ζωή μου?? Ήταν έτσι οι πλανήτες μου την ώρα που γεννήθηκα??
Αν και ένας φίλος ισχυρίζεται ότι αυτό μπορείς και να το αλλάξεις. Να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου έτσι ώστε να αυξήσεις ή να μειώσεις τα ποσοστά, φτάνοντας κάποια στιγμή κοντά στο ιδανικό που είναι 50%-50%.. (Αν ξέρετε εσείς κανέναν άνθρωπο τέτοιον, να μου τον δείξετε και να μου δώσετε και τηλέφωνο για λεπτομέρειες και ιδιαίτερα..)!!
Θα ήθελα να το πετύχω και’ γω, απλά δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί… Aποδέχομαι και αγαπάω τον εαυτό μου όπως είναι, αλλά περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πάντα..(αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω ..το βίωσα) !!
Το πρόβλημά μου είναι άλλο… Όταν διαπιστώνεις αυτήν την πραγματικότητα (την ύπαρξη ή την ανυπαρξία κάποιων ποσοστών) τι ανθρώπους επιλέγεις να έχεις δίπλα σου?? Με ποσοστά ίδια, παραπλήσια ή άκρως αντίθετα από τα δικά σου??
Νομίζω ότι οι περισσότεροι άντρες έχουν το ποσοστό λογικής να κοιτά αφ’ υψηλού και περήφανα το αδύναμο συναίσθημα… !!
Είναι καλό πράγμα να υπερισχύει η λογική.. τουλάχιστον είναι καλό για τον εαυτό σου.
Εμείς οι γυναίκες έχουμε μεγαλώσει έτσι ώστε να μας οδηγεί το συναίσθημα..
Γι’αυτό και η λογική η δική μας (το δύστυχο 30% μου) είναι η λογική του παραλόγου.. για κάποιους!!
«Άντρες απ’τον Άρη, γυναίκες απ’την Αφροδίτη» καλά τα λέει ο κος Gray, απλά είναι δύσκολο μετά από τόσο πιπίλισμα του μυαλού να περάσεις στην πράξη.
Και αν τον αγαπάς τον πρίγκιπά σου….αλλά ίσως να θέλεις μια μικρή αύξηση στα ποσοστά ?? Ή μήπως υπάρχει η αλληλοσυμπλήρωση και η ισορροπία και απλά κανείς δεν το καταλαβαίνει ?? Ή μήπως όταν αρχίζεις να το ψάχνεις τόσο πολύ, χάνεται το παραμύθι με το άσπρο άλογο, τον πρίγκιπα και πρέπει να πάρεις τα μπογαλάκια σου και να πας σε άλλο….κάστρο?? Ή μήπως απλά για μια φορά πρέπει να υπερισχύσει η λογική και πρέπει να βγεις απ’το ροζ συννεφάκι σου και να συνειδητοποιήσεις ότι οι σχέσεις για να γίνουν ιδανικές χρειάζονται περισσότερη δουλειά απ’όσο μας έχουν αφήσει να πιστεύουμε??
Αφιερωμένο….
