Monday, August 13, 2007

Διακοπές....


Και επιτέλους έφτασαν οι μέρες...
Μετά από 5 χρόνια θα πάω και'γω διακοπές.. Πέντε ολόκληρα χρόνια!! Δουλειά κάθε καλοκαίρι (μερικές φορές και δύο μαζί), όχι πως και εδώ που είμαι δεν κάνω τις βουτιές μου, δεν πίνω τα ποτάκια μου..απλά εδώ δεν έχω την ανεμελιά!! Πίνω τα ποτά μου, κάνω τις βουτιές μου, αλλά όλα αυτά με το ρολόι στο χέρι και φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω το πρωινό ξύπνημα!! Αυτό και αν είναι βάσανο...
Και τώρα.. θα "διακόψω" αυτό που κάνω και θα πάω σε ένα μέρος...ονειρεμένο, απ'αυτά που βλέπουμε σε φυλλάδια στα ταξιδιωτικά γραφεία και ονειρευόμαστε γαλαζοπράσινα νερά, λευκές παραλίες και πολυτέλεια!!
Σε όσους το έχω πει όλοι με ρωτούν αν έχω τόσα πολλά λεφτά!! Άκουσον - Άκουσον..Όχι δεν έχω τόσα πολλά λεφτά, αλλά δεν χρειάζονται τόσα ευρώπουλα για να κάνεις ονειρεμένες διακοπές.Ψάξιμο χρειάζεται.. Υπάρχουν τόσες χώρες που έχουν ακόμα και τώρα τον Αύγουστο τόσο καλά και οικονομικά πακέτα που ένα Σαββατοκύριακο στη Μύκονο στο πιο μικρό ξενοδοχείο φαντάζει μπροστά τους ασύμφορο!!
Μόνο εμείς στο Ελλάντα κοιτάζουμε πως να τους τα αρπάξουμε χωρίς να τους προσφέρουμε και πάρα πολλά..(ας μην αρχίσω πάλι γκρινίτσα..)!!
Εύχομαι καλές διακοπές σε όλους τους κουρασμένους της καθημερινής ρουτίνας και σε όσους τις χρειάζονται πραγματικά (κυρία..κυρία..εγώ..εγώ...)

Saturday, August 04, 2007

just me...

Πάει καιρός....

Πάει καιρός λοιπόν από τότε που έγραψα το τελευταίο μου post....
Αρκετός θα έλεγα!!
Δεν μπορώ να γράψω καμμιά δικαιολογία γιατί..
Φυσικά και δεν το ξέχασα, φυσικά και διαβάζω ακόμα κάποια blogakia που από τότε μου είχαν κάνει εντύπωση! Δεν γράφω πάντα σχόλια..
Δεν μπορώ να γράψω καμμιά δικαιολογία γιατί..
Και ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που μου στέλνουν σχόλια ακόμη και τώρα...
Ξαναμπαίνω στο blogaki μου και διαβάζω.. σχόλια, κείμενα, παλιά, καινούργια...
Δεν το είχα αντιληφθεί έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι τώρα!!
Ημερολόγιο!! Διαβάζω αυτά που είχα γράψει τότε..με άλλα κλαίω..με άλλα γελάω.. με όλα όμως θυμάμαι!!
Όμορφο συναίσθημα να διαβάζεις αυτά που κάποτε σε είχαν κάνει να γράψεις τα "σώψυχά" σου!! Όμορφο και περίεργο συνάμα.
Και να' μαι πάλι..
Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να γράφω...
Θυμήθηκα όμως το παλιό συναίσθημα..και είναι αν μη τι άλλο..ανακουφιστικό!!
Γειά σου και πάλι λοιπόν blogaki μου.. Δεν σε ξεχνώ ποτέ!!
Και τώρα ξέρω ότι αραιά και πού θα ανατρέχω στις σελίδες σου να θυμηθώ αυτά που η ζωή με έκανε να ξεχάσω..(κατά κάποιο τρόπο, χωρίς να γίνομαι μελό)!!