Ρίζες...

Η μητέρα μου ήταν απ΄τη Λάρισα! Τουλάχιστον έτσι νόμιζα..δηλαδή για να πω την αλήθεια μου, γεννήθηκε στη Λάρισα, αλλά οι γονείς της ήταν απ'το Αϊβαλί..
Μια φορά, παλιά πολύ παλιά, που μαγείρευα και ήταν και η θεία μου παρούσα (η μόνη αδερφή της μαμάς μου και γενικά η μόνη που έχει μείνει απ'το σόι) αναρωτήθηκα δυνατά πώς, μόνο εγώ απ'όλη την οικογένεια μαγειρεύω τόσο πικάντικα και με τόσα μπαχαρικά.. "Τα γονίδια τα μικρασιάτικα θα'ναι.." είπε γελώντας η Ντάντα (τη φώναζα έτσι από μικρή γιατί δεν μπορούσα να πω το Αλεξάνδρα..και της έμεινε!). Δυστυχώς δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία τότε..Κακώς..πολύ κακώς γιατί τότε θα μπορούσα να μάθω κάτι παραπάνω!
Τώρα η Ντάντα με την ηλικία που έχει και με τα τόσα απανωτά χτυπήματα της μοίρας.., τα έχει λίγο (εως πολύ) χαμένα και δεν θυμάται σχεδόν τίποτα!
Τα λίγα που μπόρεσα να μάθω ήταν ότι η γιαγιά μου ήταν απ'το Αϊβαλί και έφυγε το 1922 (αυτό συμπερασματικά και με συνειρμούς βγήκε..όχι που θα θυμόταν η Ντάντα χρονολογία..)! Πήγε απέναντι στην Μυτιλήνη και από εκεί κάτι μακρινές ξαδέρφες της, την πήραν..στη Λάρισα!
Διηγήθηκα στην αδερφή μου την μικρή μου ανακάλυψη και φτιάχνοντας τρελά σενάρια..σκεφτήκαμε να το ψάξουμε λίγο, μήπως και βρούμε κάτι..κάτι απ'το παρελθόν που να υπάρχει και στο παρόν!
Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω από απλές ερωτήσεις σε μπαμπά, φίλους και γνωστούς..
Και το μόνο που βγήκε στην επιφάνεια..ήταν ότι η γιαγιά μου είχε μια αδερφή. Μια αδερφή που πήγαν μαζί στη Μυτιλήνη, αλλά όχι στην Λάρισα.. Αλληλογραφούσαν για πολύ καιρό και μετά..χάθηκαν!(μα να χαθείς με την αδερφή σου??)
Οι φήμες .. έλεγαν ότι ερωτεύτηκε τρελά έναν Τούρκο και η συνέχεια..άγνωστη!
Πώς?Ποιον? Τον παντρεύτηκε?? Παιδιά έκαναν??
Ερωτήσεις..και χωρίς απαντήσεις.
Έμεινε μόνο το σενάριο, ότι κάπου πάνω στη γη, ίσως έχουμε κάποια μακρινά ξαδέρφια! Κάποιον που θα μπορούσε να ρίξει φως στην "ανακάλυψή" μου!
Όχι τίποτε άλλο.. δεν έχω και πολλά στοιχεία να πάω και στη Νικολούλη...!!!

Απουσία λόγω...

Απουσία λόγω.... καλά! Δεν έχω λόγο! Αδικαιολόγητη..
Απλά χωρίς όρεξη, με πολύ τρέξιμο και πολλά στραβά να συμβαίνουν!
Και είναι και η χρονιά του Ζυγού!! Φαντάσου!!
Αν είναι .... ας μου το δείξουν και μένα...ζυγουδάκι είμαι και εγώ το κακόμοιρο!!

Όταν έκλαψε ο Νίτσε..

"Τί θα συνέβαινε αν κάποιος δαίμονας σου έλεγε ότι αυτή τη ζωή - όπως τη ζεις τώρα και όπως την έχεις ζήσει στο παρελθόν- πρέπει να τη ζήσεις ξανά, αμέτρητες φορές? Και χωρίς να συμβαίνει τίποτα καινούργιο? Όπου κάθε πόνος και κάθε χαρά κι ότι ήταν άφατα μικρό ή μεγάλο στη ζωή σου, θα επιστρέφει σε'σενα, όλα στην ίδια διαδοχή και ακολουθία?? Φαντάσου την αιώνια κλεψύδρα της ύπαρξης ν'αναποδογυρίζει ξανά και ξανά και ξανά. Και κάθε φορά, αναποδογυρίζουμε κι εσύ και'γω, απλοί κόκκοι στη διαδικασία."

"Προτείνεις ότι κάθε πράξη που κάνω, κάθε πόνος που νιώθω, θα βιώνεται συνεχώς στην αιωνιότητα?"

"Ναι, η αιώνια επανάληψη σημαίνει ότι κάθε φορά που επιλέγεις μια πράξη θα την επιλέγεις αιώνια. Και ισχύει το ίδιο για κάθε πράξη που δεν κάνεις, κάθε εμποδισμένη σκέψη, κάθε επιλογή που απέφυγες. Και όλη η αβίωτη ζωή θα μένει να φουσκώνει μέσα σου, αβίωτη για όλη την αιωνιότητα. Κι η αδιόρατη φωνή της συνείδησής σου θα σου διαμαρτύρεται αιώνια.

Τη σιχαίνεσαι αυτή την ιδέα? Ή σ' αρέσει??"

"Τη σιχαίνομαι"

"Τότε ζήσε με τέτοιο τρόπο που να σου αρέσει η ιδέα..!!"

Αφιερωμένο ειδικά σε κάποιον...και γενικά σε όποιον το έχει ανάγκη!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!

Επέστρεψα και΄γω και σιγά-σιγά μπαίνω στη ρουτίνα της Αθήνας (έχουμε βέβαια και τα Θεοφάνεια που γιορτάζει ο μπαμπακουλίνος μου και έχουμε τραπέζι, που σημαίνει..φαγητό και άλλο φαγητό! Από βδομάδα δίαιτα..καλά όχι δίαιτα απλά λίγη..εγκράτεια)!
Να γράψω λοιπόν ότι πέρασα υπέροχα, παρόλο που διαπίστωσα ότι για κάποιους, το δικό μου "υπέροχα" μεταφράζεται ως...βαρετά! " Μα είναι δυνατόν να είσαι τόσες μέρες κάπου και να μην πας πουθενά??Ούτε για ένα ποτό??" Είναι και μάλιστα είναι και πολύ ωραία!!Βρήκα και το πνεύμα που έψαχνα..
Ήμουν στο χωριό μου (ναι είμαι από χωριό η βλάχα και πολύ περήφανη!) μαζί με την μεγάλη μου οικογένεια θείους, θείες και αγαπημένα ξαδέρφια..Μεγάλο σόι, το καθημερινό μας τραπέζι έμοιαζε γιορτινό και λίγο κρασί παραπάνω το έκανε.. γλέντι!
Τζάκι, βιβλία, καφέδες, κρασοκατανύξεις (γιατί έχουμε και δικό μας κρασί..) ζυμωτό ψωμί (καψαλισμένο στο τζάκι..τί να πώ!), κουβεντούλα απλή, "κοινωνικά σχόλια", στιγμές τρελής χαζομάρας από αυτές που ο καθένας λέει ότι του κατέβει και το κάθετί μετατρέπεται σε αστείο, με το οποίο άλλες στιγμές μόνο γέλιο δεν θα προκαλούσε (cd = compact disk..στα ελληνικά συμπαγής δίσκος...όοοοοοχι..συμπαγής ντίσκος για να ταιριάζει..σι-ντι!! Χμμμ δεν γέλασε κανείς ε???)!
Εκεί με φωνάζουν "αγκαλίτσα".. και ήμουν στον παράδεισό μου..Όλο αγκαλιές, φιλιά, χαμόγελα και αγάπη...αγάπη...αγάπη (όσο και χαζορομαντική να δείχνω..)!!
Τι να το κάνω το έξω όταν έχω τόση αγάπη και τόση χαρά μαζεμένη σε ένα μικρό πέτρινο σπίτι?? Και με τζάκι! Και αν δεν είναι αυτό το "εορταστικό πνεύμα" τότε τί είναι???
Καλά μας μπήκε το 2005 καλά να μας συνεχίσει λοιπόν!

P.S. Μου έκανε εντύπωση ποσό πολύ βιαζόμουν να μπω και να δω τί έχει γραφτεί τις μέρες που έλειψα και σε πόσους ήθελα να γράψω τα χρόνια πολλά και τις ευχές μου!Περίεργο..να "νοιάζεσαι" για ανθρώπους σχεδόν άγνωστους για σένα..Ευχαριστώ για όλες τις ευχές και ανταποδίδω (ακόμα και αν έχω παραλείψει μερικούς)!