Tuesday, February 01, 2005

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ (αχ!βαχ!)

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να νιώσω πάλι έτσι για έναν άνθρωπο. Για έναν άνθρωπο που, δυστυχώς, ανήκει στην κατηγορία "ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ"!
Με είχες ρωτήσει κάποτε, αν είχα θελήσει ποτέ κάποιον που δεν μπορούσα να έχω.. και γελάω. Γελάω ενώ σκέφτομαι την απάντηση που είχα δώσει.."'Οταν θέλω κάτι το διεκδικώ και όταν αυτό δεν μπορεί να γίνει το προσπερνώ". Γελάω γιατί τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτε από τα δύο. Δεν μπορώ να διεκδικήσω γιατί δεν μου το επιτρέπει ο εαυτός μου και δεν μπορώ να προσπεράσω γιατί δεν με αφήνει η καρδιά μου, το μυαλό μου. Είναι εκεί..κολλημένα και τα δύο! Και εγώ το παλεύω, μόνη μου. Παλεύω να μην σκέφτομαι. Μάλλον προσπαθώ να σκεφτώ όλα τα αρνητικά της κατάστασης (που υπάρχουν δεν λέω ψέμματα στον εαυτό μου), αλλά δεν βοηθάει καθόλου. Δυστυχώς!
Και το ξέρω. Το ξέρω ότι το μόνο που μου μένει να κάνω είναι να απομακρυνθώ. Να αρνηθώ. Να τα αρνηθώ όλα... Να σταματήσω κάθε είδους επικοινωνία. Κάθε τί που με κάνει να γελάω, να αγωνιώ, να ξυπνάω το πρωί χαμογελαστή. Κάθε τί που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά! Κάθε τί που κάνει τα μάτια μου να βουρκώνουν όταν ακούω κάποιο τραγούδι "αγάπης"!
Δεν ξέρω αν είμαι τόσο δυνατή, ώστε να το κάνω πρώτη εγώ (γιατί κάποια στιγμή θα γίνει) θα το προσπαθήσω όμως.
Πώς μπορείς να βάλεις τη λογική να δουλέψει όταν σε κατακλύζουν μόνο συναισθήματα?
Πώς μπορείς να ακούσεις τα "μη" όταν όλα φωνάζουν "προχώρα και όπου βγει"?
Και ας ξέρεις ότι δεν θα βγει πουθενά..ας ξέρεις ότι αυτό που θα συμβεί είναι να πληγωθεί κάποιος και το πιθανότερο αυτός ο κάποιος να είναι ο ίδιος σου ο εαυτός!
Αξίζει?? Αξίζει το ταξίδι, με τη μικρή διάρκεια και τον συγκεκριμένο προορισμό και ας ξέρεις ότι έχεις μπει στον "Τιτανικό" τον ίδιο??
Και γελάω πάλι με κάτι που έλεγα παλιά..." Δεν έχει σημασία να τα έχεις όλα στον έρωτα. Η ουσία είναι να είσαι τυχερός ώστε να μπορείς να νιώσεις"!!
Και'γω τώρα νιώθω...
Νιώθω, αλλά δεν θυμόμουν πόσο πολύ πονάει....!!!!

(sos ...το forward!!)

5 comments:

Anonymous said...

ποια είναι η λίστα απαγορευμένα; σ'ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο κάποιος είχε αφήσει στον καθρέφτη ένα σημείωμα: «Αγαπώ ό,τι δεν έχω, αγαπώ εσένα»...

occhiata said...

Τα "απαγορευμένα" είναι.. πολλά! Θα μου επιτρέψεις να μην τα αναφέρω! Εσύ δεν έχεις δικά σου?
Το μήνυμα πολύ γλυκό..κάπως έτσι είναι!!

arkoudos said...

"Οτι αξίζει, πονάει... και είναι δύσκολο.."

Υπάρχουν σημεία στην ιστορία που δεν καταλαβαίνω. Δεν είναι ανάγκη να τα εξηγήσεις, αλλά τα παραθέτω:

- Γιατί απαγορευμένο;

- Η άλλη πλευρά τι αισθάνεται;

Όπως είπα, δεν είναι τόσο σημαντικό. Εσύ το κάνεις τέτοιο, όταν σκέφτεσαι πρώτα οτιδήποτε άλλο ΕΚΤΟΣ απο σένα.

Έχοντας βρεθεί σε αυτή την κατάσταση (να αγαπώ κάτι απαγορευμένο - που με αγαπούσε και αυτό), αναγκάστηκα να μπω στην λογική και την σκέψη του έρωτά μου. Να βγάλω όλα τα 'περιττά' και να κρατήσω την ουσία:

Εγώ αγαπώ. Μου ήταν αρκετό, να το ξέρω και να το νιώθω. Στην ουσία, θα ήμουν πολύ χαζός να απαιτώ να με αγαπούν όσο αγαπάω και εγώ. Ευτυχώς, το κατάλαβα νωρίς. Σημασία και αξία είχε η δική μου αγάπη. Το δικό μου συναίσθημα. Αν αυτό πονούσε (ή πονάει) so be it.

Για μένα, πρώτα έπρεπε να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Πλήρης. Αν το αισθάνομαι, να το πω. Αν το νιώθω, να το νιώσω πλήρως, να μην κρύψω ούτε ένα εκατοστό του.

Αφού όλη η αγάπη, όλος ο πόνος.



Κάθε τραγούδι ήταν για μας. Κάθε ταινία είχε ένα μήνυμα που μας ταίριαζε. Κάθε ζευγάρι γύρω μου ήταν όπως -θα έπρεπε να- είμαστε εμείς.

Και μάτια μου, ένα πράγμα δεν χωράει στην αγάπη. Το ψέμα. Ψέμα δεν είναι μόνο να πεις στον άλλον 'σ'αγαπω' ενώ δεν το εννοείς - είναι και το αντίθετο.

Να απομακρυνθείς, να αρνηθείς, να σταματήσεις...

Εντάξει, είναι μία λύση. Αλλά ότι και να κάνεις, μην τολμήσεις να προστατέψεις τον άλλον απο τα δικά σου αισθήματα. Ο άλλος είναι εξίσου υπεύθυνος με σενα. Αν σε ρωτήσει, (όχι απαραίτητα με λόγια, ξέρεις τι εννοώ) η δική μου γνώμη είναι να πεις την αλήθεια. Και μαζί θα βρειτε τον δρόμο. Όποιος και να είναι αυτός.

Η ευθύνη για οτιδήποτε αρχίζει στην πράξη, καμία σκέψη δεν απαιτεί ευθύνη. Και η πράξη απαιτεί δύο.



Είναι υπέροχο που ξανανιώθεις έτσι. Άνθρωπος. Με ανάγκες, και επιθυμίες, και ζωή, και ελπίδα.

Πάρε μία βαθιά ανάσα φως μου - είσαι πάλι ζωντανή. Απόλαυσέ το.

Areth said...

προσπαθώ ρε γαμώτο τόσες μέρες να πω εδώ μια κουβέντα..
και δε βγαίνει τίποτα.:(

να προσέχεις.

araxtos said...

-Γιατρέ πονάω
-Που πονάς?
-Να εδώ...κάνε κάτι να μην πονάω
-Είναι καλό να πονάς δεν είναι κακό
-!
-Το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να πονάς
-!!
-Πάει να πει ότι είσαι ζωντανός ακόμα
-!!!
-Εκτός αυτού μπορούμε να εντοπίζουμε και την «βλάβη»
-!!!!
-Δεν θα σου δώσω τίποτα κάτσε έτσι, να πονάς.
-...(Σαδιστή)
-...(Άσχετε)

araxtos !!!!!