Διακοπτάκι??

Ένα από τα ελαττώματά μου είναι, δυστυχώς για μένα και για τον περίγυρό μου, ότι είμαι κυκλοθυμική!!
Αλλάζω διάθεση γρηγορότερα απ'όσο αλλάζω (όχι χρώμα μαλλιών..ούτε πουκάμισα..ούτε άντρες..) σκέψεις στο μυαλό μου.
Δεν το κάνω επίτηδες..απλά γίνεται. Και όχι ότι δεν έχω προσπαθήσει να το αλλάξω και ακόμα προσπαθώ. Το κακό είναι ότι δεν καταφέρνω πολλά, τουλάχιστον όχι πάντα.
Σήμερα λοιπόν είναι μια από αυτές τις μέρες...που ξυπνάς το πρωί..σκέφτεσαι τη μέρα σου..χαμογελάς..πίνεις τον καφέ και μετά...τσουυυυυυπ το κατσούφιασμα. Από όσο έχω ψάξει να δω τί φταίει, μάλλον είναι κάποιες σκέψεις οι οποίες γίνονται με ταχύτητα αστραπής, που δεν προλαβαίνω ούτε να τις πάρω χαμπάρι!! Ναι δυσάρεστες σκέψεις!
Κατσούφιασμα λοιπόν και καμιά απάντηση στην ερώτηση.."Τί έχεις βρε σήμερα??" Τίποτα. Δηλαδή όχι τίποτα, κάτι..αλλά δεν ξέρω τί. Μα είναι αυτή απάντηση να δώσεις?? Σκας ένα χαμογελάκι..όσο βγαίνει τέλος πάντων...και αποφεύγεις διακριτικά τις τυχόν αναλύσεις!!
Ευτυχώς που υπάρχεις και εσύ blogaκι μου..που δεν ρωτάς τίποτα, όπως και να είμαι ότι και αν έχω εσύ εδώ..
βράχος!!
Αν έχει ήδη ανακαλυφθεί διακοπτάκι ειδικό στον εγκέφαλο ή που να προσαρμόζεται κάπως για τέτοια χρήση (on = smile without thinking, off= do whatever you want)..ας με ενημερώσει και μένα κάποιος!!(γιατί ως γνωστόν δεν τα πάω και καλά με την νέα τεχνολογία...φαίνεται άλλωστε και από το blog μου..σκέτο ροζ χωρίς τίποτα να το στολίζει..sorry blogaki!)

Αθήνα?? Ευχαριστώ δεν θα πάρω....

Ναι όντως σε ξέχασα καλό μου blog...
Δηλαδή για να σου πω και την αλήθεια..να σε ξεχάσω δεν γίνεται, απλά σε παραμέλησα για λίγο (έως αρκετό) καιρό!! Και δυστυχώς δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι αυτό δεν θα ξαναγίνει..(τουλάχιστον είμαι ειλικρινής!!)
Ήρθα και πάλι στη θερινή μου κατοικία (αρκετό καιρό τώρα) και για άλλη μια φορά συνειδητοποιήσα την ομορφιά της. Την ηρεμία και την γαλήνη.
Θα ανατρέξω στις "σελίδες" σου bloggaki μου για να θυμηθώ τί σου είχα γράψει πριν από ένα χρόνο!!
Πάντως φέτος, όλα μου φαίνονται αλλιώς.. Πιο ήρεμα, χωρίς άγχος και φοβίες..αλλιώς!! Να φταίει το ότι μεγαλώνω..να φταίει ότι πλέον το μέρος το θεωρώ δεύτερο χωριό μου, δεύτερο σπίτι μου..?? Τους γνωστούς και φίλους δικούς μου ανθρώπους..Πάντως το χαμογελάκι το έχω. Ναι bloggaki μου το έχω!! Μπορεί να συμβαίνουν διάφορα δυσάρεστα, αλλά...έτσι είναι η ζωή!!
Γεμίζει το φεγγάρι αυτές τις μέρες. Χθες βράδυ βγήκα στην αυλή, ποτάκι και φεγγαράκι με πορτοκαλοκόκκινο κύκλο γύρω του και μερικά γλυκά συννεφάκια, ίσα ίσα για να κάνουν την εικόνα ομορφότερη. Μουσικούλα από αγαπημένο φίλο, με στίχους σαν ...
"Μπορεί και όλα να φτιάξουνε μπορεί
μπορεί να φύγει η νύχτα και η σιωπή
μια όμορφη ανατολή να ξαναρθεί..."
Είναι δυνατόν bloggaki μου, με όλα αυτά να μην χαμογελώ??

Και για όποιον ενδιαφέρεται...
Δεν ξεχνώ...απλά ζω για λίγο στην δική μου Πανσέληνη Χώρα!!