Wednesday, March 23, 2005

Cats!!

Ένας φίλος, γνωστός (sorry δεν μπορώ να του βάλω ταμπέλα..) είχε την καλοσύνη να μου ζητήσει να τον συνοδεύσω στην πρεμιέρα του, γνωστού πλέον σε όλους, μιούζικαλ "Cats" του Andrew Lloud Webber!! Φυσικά και με τίμησε ιδιαίτερα η πρόσκλησή του και φυσικά δέχτηκα!!
Να γράψω και εγώ, δεν θα την έλεγα κριτική, απλά μια φτωχή και ταπεινή γνώμη και όχι σαν ειδικός, σαν απλός άνθρωπος-θεατής της παράστασης!!
Για μένα η λέξη "μιούζικαλ" ήταν κάτι τελείως ξένο..(δεν είχα την τύχη ποτέ βρε παιδιά, τι να κάνω??) και όλοι μου έλεγαν.."θα βαρεθείς", "Αν δεν ξέρεις από μιούζικαλ..άσ'το" και άλλες τέτοιες στενοκεφαλιές (που προσβάλλω τον κοινωνικό μου κύκλο αυτή τη στιγμή,αλλά..)! Μου έφτανε που θα είχα την ευκαιρία να δω κάτι καινούργιο και να μπορέσω να σχηματίσω μια γνώμη, ΔΙΚΗ ΜΟΥ!!
Λοιπόν..εμένα η παράσταση μου φάνηκε καταπληκτική..φαντασμαγορική..μαγική!!
Παρόλο που το σκηνικό παραμένει στάσιμο καθόλη τη διάρκεια, δεν το θεώρησα καθόλου "βαρετό" όπως πολλοί, διπλανοί "συνθεατές"!! Τα κοστούμια ήταν εκπληκτικά και η χορογραφία εξαίσια, που όσο και αν κάποιοι τη χαρακτήρισαν ως "μάθημα αερόμπικ" δεν μπόρεσαν να τη μειώσουν. Έβγαζε όντως μια γατίσια κίνηση!! Μέχρι που κάποιες γάτες έρχονταν δίπλα σου, τραγουδούσαν και σου έκαναν νάζια..
Οι φωνές όλων (και βέβαια ξεχώριζαν κάποιων όπως αυτή της γάτας Γκριζαμπέλα που τραγούδησε το Memory) με άφησαν άναυδη..και αν σκεφτείς ότι υπάρχει ταυτόχρονη κίνηση, πώς αυτοί οι άνθρωποι προλαβαίνουν να ανασάνουν... Μαγικό!!
Δεν θα γράψω λεπτομέρειες , για να μην χαλάσω την εικόνα για κάποιους που θα πάνε να το δουν!
Υπήρχαν βέβαια και κάποιες αρνητικές λεπτομέρειες..
Όπως τα πολύ άβολα καθίσματα, η αρκετά μεγάλη καθυστέρηση έναρξης (βέβαια σε αυτό φταίει το κοινό που αποφάσισε να έρθει τελευταία στιγμή!)(και για να είμαι και ειλικρινής..και'γω 10'νωρίτερα πήγα..αλλά τουλάχιστον ΝΩΡΙΤΕΡΑ!!) οι κερκίδες που ήταν ...κάπως σαν ετοιμόρροπες, οι μικρές (σχετικά με τον χώρο) οθόνες για τους υπότιτλους και φυσικά ο κλασσικός χαμός αφού τελείωσε η παράσταση, να φύγουν όλοι πρώτοι, με την εξυπνάδα ως πιο γρήγοροι και μάγκες να δημιουργήσουν το γνωστό σε όλους μας ελληνικό μποτιλιάρισμα..!
Πάντως όσα κι αν ήταν τα αρνητικά...εμένα δεν με πτόησαν καθόλου..(λίγο πιάστηκα εντάξει..) το χαμόγελο ήταν κολλημένο στα χείλη μου για αρκετή ώρα!!
Για μένα άξιζε...μην το σκεφτείτε..αν υπάρχει η ευκαιρία να την αρπάξετε...
Νιάουυυυυ!!!!!!

3 comments:

Unknown said...

κάποιοι φίλοι μου που ήρθαν από θεσσαλονίκη για το cats και δώσανε 65 ευρώπουλα μου είπαν ότι δεν άξιζε, ενώ κάποιοι φίλοι τους που πήραν τα φθηνά δεν έβλεπαν σχεδόν χωρίς κιάλα... είμαι in between για το να πάω ή να μην...

occhiata said...

Τί να σου πω s.s.
Νομίζω ότι απλά πρέπει κάποιος να πάει συνειδητοποιήμενος για το τί θα δει και όχι απλά για να πει ότι πήγε να δει το famous Cats!!

Αν πας... πες μου πως σου φάνηκε.. :)

maya said...

Πήγα!
Ήταν φο-βε-ρό!
Occhiata έχεις δίκιο. Όσον αφορά το έργο, όλα καλά. Το μόνο κακό ήταν το κοινό. Δεν χειροκροτούσαν καθόλου, και γενικά έδειχναν βαριεστημένοι. Οι περισσότεροι πήγαν για να πουν ότι πήγαν, μόνο και μόνο να "πουλήσουν μούρη" την άλλη μέρα στο γραφείο.
Δεν λέω ότι είναι υποχρεωτικό να σ'αρέσει σαν έργο, αλλά αξίζει χειροκρότημα ένας άνθρωπος που μπορεί και κάνει όλα αυτά τα "ακροβατικά" τελοσπάντων!

ΥΓ: street spirit, έδωσα 55 ευρώπουλα και μπορώ να πω ότι έβλεπα ικανοποιητικά. Νομίζω ότι αν πας καθημερινή είναι 50 ευρώ.