Γνώρισα την προηγούμενη βδομάδα μια γυναίκα, δεν ξέρω ακριβώς την ηλικία της αλλά θα πρέπει να είναι πάνω από 55! Γνώρισα...όχι ακριβώς, ξέρετε η καλύτερη φίλη της φίλης της μαμάς της φίλης μου!!
Τυχαία άκουσα να περιγράφει πώς έντυνε ένα μωράκι και τί του φορούσε.. Θεώρησα ότι θα είχε εγγονάκι.
Δεν ήταν έτσι όμως. Λίγο αργότερα που πιάσαμε την κουβέντα, μου είπε ότι το μωράκι ήταν δικό της. Ήταν μαμά! Η μαμά ενός μωρού 15 μηνών! Η μαμά ενός μωρού 15 μηνών, που όταν μιλούσε για το παιδί της, έλαμπε ολόκληρη!!
Για την ιστορία λοιπόν, η κυρία Σ. δεν είναι παντρεμένη. Είχε μια μακροχρόνια σχέση, κατά τα λεγόμενά της ευτυχισμένη, μέχρι που ανακάλυψε (μετά τον θάνατο του "υπέροχου" αυτού ανθρώπου) ότι αυτός, ο άνθρωπος αυτός(like the song..remember??)..ήταν παντρεμένος!! Αναρρωτήθηκα και εγώ πώς δεν μπόρεσε να καταλάβει κάτι τέτοιο και μάλιστα σε τόσο μεγάλο διάστημα. Αλλά δεν είναι εκεί το point! Αφού έκλαψε, χτυπήθηκε κ.λ.π. (ότι μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις) αποφάσισε να κάνει παιδί. Και ναι λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στο αντρικό φύλο, πήγε σε τράπεζα σπέρματος! Και μετά από αρκετές προσπάθειες, έμεινε έγκυος και έκανε ένα υπέροχο μωράκι!
Μπήκα στο τρυπάκι να σκεφτώ όλα τα αρνητικά αυτής της κατάστασης. Όχι για να κρίνω, απλά για να καταλάβω. Τί θα του πεί όταν μεγαλώσει, μπορεί να το μεγαλώσει μόνη της, η διαφορά της ηλικίας είναι μεγάλη και άλλα τέτοια ..Μπορεί να το έκανε για λάθος λόγους. Μπορεί για ένα πείσμα της ή για την μοναξιά ή απλά για το μητρικό ένστικτο. Μπορεί..μπορεί..μπορεί..
Όσο και να το αναλύσει κανείς, θα βρει χιλιάδες λόγους που δεν έπρεπε να κάνει αυτό το μωράκι σε αυτή την ηλικία και σε αυτή τη στιγμή της ζωής της.
Αυτό που εγώ θαυμάζω και που μου έκανε εντύπωση, είναι η δύναμή της, η αγάπη που δείχνει για το παιδί της και όλα αυτά τα συναισθήματα που μπόρεσε να ξανανιώσει.
Το ξέρω, όλες οι μητέρες του κόσμου, όταν μιλούν για τα παιδιά τους λάμπουν..απλά αυτή λίγο παραπάνω και λίγο διαφορετικά!! Και ότι και να λέει ο περίγυρος, η κοινωνία, ο κόσμος όλος, πιστεύω ότι αυτό το παιδί θα μεγαλώσει με πολύ πολύ πολύ αγάπη!!
Σήμερα, που πήγα και την ξαναείδα, είχα πάρει ένα δωράκι για τον μικρό. Συγκινήθηκε όταν της είπα ότι το έκανα μόνο και μόνο γι'αυτό που είδα εγώ, όταν μίλαγε για τον μικρό της!! Χάρηκε που κάποιος, είδε κάτι παραπάνω!!
Μακάρι όταν μεγαλώσει..να γίνει και αυτός ένας blogger και να γράφει "Σε τί κόσμο ρε mother με έφερες να ζήσω!!" σαν τον Αρκούδο... Τουλάχιστον αυτός να εννοεί κάτι καλύτερο..
1 comment:
Δεν είναι τυχαίο... αυτές οι ματάρες της καρδιάς σου, που τα βλέπουν όλα...
Post a Comment