Ποτέ δεν είναι αργά..

Όταν τελείωνα την Γ' Λυκείου, σαν παιδί και΄γω ονειρευόμουν την 5ημερη..(ναι δεν ήθελα άλλο διάβασμα!!) Εγώ και όλοι οι συμμαθητές μου! Παίρναμε προσφορές από γραφεία, συζητούσαμε σε πηγαδάκια, κάναμε...όνειρα. Που παρέμειναν όνειρα..μέσα σε άσπρα συννεφάκια!! Γιατί?? Ένα ωραίο πρωϊνό, η διευθύντρια του σχολείου, μας ανακοίνωσε ότι λόγω γεγονότων που είχαν συμβεί στης προηγούμενης χρονιάς την εκδρομή, δεν δέχονταν κανείς να μας συνοδεύσει!! Απογοήτευση..
Έτσι λοιπόν η σχολική 5ημερη... ένα μεγάλο μου απωθημένο!!
Μερικά..(τί μερικά) αρκετά χρόνια αργότερα, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε δηλαδή, ένα σωματείο οργάνωσε μια εκδρομή, στην οποία και δήλωσα συμμετοχή. Η ξαδέρφη Ελένη (γνωστή για την ανοιχτή αγκαλιά της) μαζί, η οποία είναι καθηγήτρια, κάτι άλλοι φίλοι και αρκετοί άγνωστοι (για μένα τουλάχιστον). Προορισμός : Κρήτη - Χανιά. Το γραφείο που ανέλαβε την εκδρομή, το έχει ένας γνωστός (από τους πιο αξιόλογους άντρες που γνωρίζω..κρίμα παντρεύτηκε πρόσφατα..) ο οποίος διοργανώνει και εκδρομες (5ημερες) για διάφορα σχολεία.
Όταν ξεκινήσαμε, δεν το σκέφτηκα καθόλου..ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό!
Όταν φτάσαμε και μπήκαμε το πούλμαν, συνειδητοποίησα ότι οι περισσότεροι ήταν ...καθηγητές!
Όταν δε φτάσαμε στο ξενοδοχείο..το όνειρό μου άρχισε να γίνεται πραγματικότητα! Στο ξενοδοχείο υπήρχαν 3 σχολεία, κάτι που για κάποιους ήταν εκνευριστικό, για μένα ήταν..χαρά. Βρισκόμουν συνέχεια ανάμεσα σε μαθητές-καθηγητές-οδηγούς πούλμαν- συνοδούς!!
Όταν έθεσα στην παρέα το παράπονο - απωθημένο μου, φρόντισαν όλοι να με κάνουν να αισθανθώ λες και όντως είχα πάει την πολυπόθητη 5ημερη..
Το πρωί βόλτες, το μεσημέρι φαγητό και πολλές.."ρακές", το απόγευμα στο ξενοδοχείο ελεύθερο χρόνο (από δωμάτιο σε δωμάτιο και στην πισίνα με όλα τα ... παρελκόμενα) και το βράδυ τρελό clubbing και ξενύχτι.
Ύπνος σχεδόν καθόλου, καζούρα πολύ (με πείραζαν συνέχεια γιατί ήμουν η μόνη "μαθήτριά" τους).
Την Κυριακή δε που ήταν να φύγουμε βγήκε και ένα απαγορευτικό..μούρλια.
Βέβαια όσο λάτρεψα τον Ποσειδώνα εκείνο το απόγευμα, άλλο τόσο τον μίσησα την Δευτέρα το βράδυ (ακόμα κουνιέμαι..)!
Τώρα πια λοιπόν όταν θα με ρωτάνε που πήγα 5ημερη...θα απαντώ:
ΚΡΗΤΗ -ΧΑΝΙΑ ποτέ δεν είναι αργά... (ατάκα που έμεινε)!