Όταν ήρθα εδώ που είμαι... (μπορώ να το κρατήσω για μένα έτσι??) ήμουν τελείως μα τελείως αρνητική με το όλο σκηνικό του ιντερνετ...(εκτός τόπου και χρόνου θα μου πείτε.. πείτε το..)!!
Αφού λοιπόν το χρησιμοποιήσα αρκετά στη δουλειά μου, έκανα διαφήμιση της επιχείρησης και είδα ότι υπάρχει ανταπόκριση, είπα να προχωρήσω λίγο πιο πέρα..(με την παρότρυνση μιας φίλης να πω την αλήθεια μου..)!
Μπήκα σε chat room.. ναι ναι κυρίες και κύριοι, ποιος εγώ..εγώ που τελικά λούζομαι όλα αυτά που πριν από λίγους μήνες κοροϊδευα..και γιατί τα κοροϊδευα??
Γιατί πολύ απλά πίστευα ότι όλοι "αυτοί" είναι είτε ..αργόσχολοι, είτε μόνοι τους, είτε άνθρωποι χωρίς θάρρος και θράσσος να βγουν στην πραγματική ζωή, να την βουτήξουν από τα μαλλιά και να την..ζήσουν! Έτσι έλεγα και στη φίλη μου..."Δεν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις??" ... (την απάντηση φυσικά δεν σας την γράφω, γιατί απλά βρίζει πολύ και νομίζω ότι δεν θα ήταν "πρέπον"!!
Ώσπου έκανα και εγώ το enter.. και μαγικά ανακάλυψα... πολλά!!
Ότι υπάρχουν άνθρωποι που αξίζουν.. Ναι βέβαια γνώρισα και αργόσχολους χωρίς να έχουν να μου πουν τίποτε απολύτως, γνώρισα ανθρώπους που απλά έψαχναν τρόπο .. για (ας το πω έτσι) κοκό..
Αλλά ένιωσα πράγματα... απίστευτο..
Άνθρωποι που δεν ήξερα, που δεν με ήξεραν, που δεν με είχαν δει (γιατί είμαι και γλυκούλα..) που δεν τους είχα δει.. με έκαναν να κλάψω, να γελάσω, να προβληματιστώ, να αναρωτηθώ..να ζήσω κάτι διαφορετικό..
(φυσικά και τους έκανα και εγώ να κλάψουν και να γελάσουν...και ότι προβλημάτισα πολλούς από αυτούς..ναι ναι είναι γεγονός..)
Να θέλω να μιλήσω και να υπάρχει "πάντα" κάποιος εκεί να ακούσει.. (πιο σωστά να διαβάσει..) (και το αντίστροφο έτσι... είμαι καλό παιδί.. ξέρω να ακούω..και μπορώ να πω καλύτερα από το να μιλάω..)!
Γιατί μη μου πείτε ότι είχατε πάντα κάποιον να είναι εκεί να ακούσει.. δεν θα το πιστέψω.. Πόσες φορές δεν σας έχει τύχει να χρειάζεστε έναν ώμο.. και απλά ή να μην είναι διαθέσιμος εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή, ή απλά ο ώμος να ήταν .... fake (τεχνητό χέρι??)
Εμένα πάντως μου έχει συμβεί..
Τώρα πήγα ακόμα πιο πέρα... ήρθα εδώ... και με (λιγότερη) έκπληξη ανακαλύπτω ότι ακόμα υπάρχουν... και όχι μόνο υπάρχουν... διαβάζουν αυτά που εσύ γράφεις.. που μερικές φορές δεν έχουν καν νόημα (ναι ναι.. για μένα που τα γράφω έχουν, για σας που τα διαβάζετε λέω.. τι μου φταίτε?? Τίποτα.. άμα δεν θέλετε μην τα διαβάζετε.. χιχιχι)
Σας ευχαριστώ για την ύπαρξη σας.. ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και για το warm καλωσόρισμά σας!!! Φιλιά..
Υ.Γ. 1 Μαράκι σε ευχαριστώ... αν δεν είχα και εσένα εδώ...
Υ.Γ. 2 Αδερφούλα μου μην σκέφτεσαι έτσι όπως σκεφτόμουν και εγώ.. υπάρχουν και καλά παιδιά εδώ μέσα.. Αξίζει και μόνο η εμπειρία!!
4 comments:
Οcchiata, το internet είναι μέσο επικοινωνίας, όπως το τηλέφωνο, ή το γράμμα.
Έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, τις οποίες (αν δεν τις ξέρεις ήδη) θα μάθεις σιγά σιγά.
Στο μεταξύ, έχε στο νου σου αυτό: Μπορείς να κρυφτείς, όσο θέλεις. Δεν χρειάζεται να πεις το όνομα σου, ούτε την πόλη στην οποία βρίσκεσαι. Δεν χρειάζεται να δώσεις καμία πληροφορία που δεν θέλεις.
Και το κυριότερο, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να σε διαβάζει κανείς.
Γράψε αυτά που θέλεις να γράψεις. Πες αυτά που έχεις ανάγκη να πεις. Ζήτα την γνώμη των άλλων, και αν στην δώσουν, συζήτησέ την.
Αλλά το blog ειδικά, είναι ένα ημερολόγιο. Ανοιχτό για τους άλλους, αλλά γραμμένο κυρίως απο μας, για μας. Και, παρότι είναι φτιαγμένο για να λειτουργεί ημερολογιακά, δεν είναι αναγκη να αφορά την κάθε σου μέρα.
Είναι ανάγκη να αφορά κάθε σου προβληματισμό.
Κάποιοι θα περάσουμε και θα μείνουμε, κάποιοι θα περάσουμε και θα φύγουμε. Εσυ γράφε για σένα. Και όσοι το βρούν ενδιαφέρον, θα ρίξουν και αύριο μια ματιά "σε εκείνο το ροζ blog που πέτυχαν εχθες".
Και, παρεπιπτόντως, υπάρχουν και κακά παιδια εδω μέσα :)
Που είσαι εσύ; Χάθηκες...
Αρκούδε μου, σ'ευχαριστώ... για την ανάλυση την εκτιμώ ιδιαίτερα ιδίως από ανθρώπους "μεγαλύτερους"..
(και δεν εννοώ ηλικία, ελπίζω να το κατάλαβες..)
Δυστυχώς το έχω αυτό...χάνομαι!!
Post a Comment