Ζω σ'ένα (μικρό σχετικά θα έλεγα..) διαμέρισμα στο Μαρούσι.. από τότε που γεννήθηκα.. δεν έχω μετακομίσει ποτέ.. Ζω μαζί με τον πατέρα μου (την μητέρα μου την έχω χάσει πριν 11 χρόνια..) και την αδερφή μου! Με την αδερφή μου στο ίδιο δωμάτιο κιόλας.. Γαϊδούρες ολόκληρες και στο ίδιο δωμάτιο ακόμα!!
Πάντα έχουμε τους τσακωμούς μας.. τις διαφωνίες μας.. τις γκρίνιες μας..τις μαύρες μας..τις άσπρες μας..απ'όλα!!!
Και πρόσφατα μου ανακοίνωσε ότι ... θα μου φύγει.. Ότι ήρθε ο καιρός που πρέπει (θέλει καλύτερα..) να ζήσει μόνη της..
Στην αρχή χάρηκα..πέταξα από την χαρά μου δηλαδή.. δικό μου δωμάτιο..(παιδικό όνειρο..) δικές μου ντουλάπες..χώρος..χώρος όλος δικός μου!! Μουσική όποτε θέλω, τηλεόραση όποτε θέλω, ύπνο όποτε θέλω, διάβασμα όποτε θέλω!!
Και μετά.. μετά σκέφτηκα όλες εκείνες τις στιγμές που θα χάσουμε.. τα ατελείωτα βράδια με την ατελείωτη πάρλα με τα ατελείωτα γέλια και ο μπαμπάς να φωνάζει γιατί ακόμα δεν έχουμε κοιμηθεί.. Τις υστερίες που της πατάω όποτε βγαίνω ραντεβού και δεν ξέρω τί να φορέσω, τις στυλιστικές συμβουλές από την μεγαλύτερή μου αδερφούλα, τα κυριακάτικα πρωινά με το καφεδάκι μας, τις όμορφες βραδιές στην βεράντα..
Θα μου φύγει...Θα μου λείψει..
Το ξέρω ότι απλά θα αλλάξει λίγο ο τρόπος ζωής μας..μπορεί να γίνει και καλύτερος... απλά..
Θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα στο ίδιο σπίτι..
Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα...
Σ'αγαπάω πολύ και θα μου λείψεις...
Λες να χρειάζομαι ψυχολόγο??
Μπα .... μέρα με τις μαύρες μου είναι...θα περάσει!!!!
18 comments:
Χειμωνιάζει κι όλλας…
Όταν θα χώνεσαι κάτω από τα μαξιλάρια…
και ησυχία παντού….
την αδερφούλα σου θα σκέφτεσαι….
που θα είναι αλλού….
Τότε…απ το παράθυρο….
που θάχεις ξεχάσει ανοιχτό…..
ένα μικρό θόρυβο θ ακούσεις….
από μένα θάνε…τον αραχτό….
Μη βιαστείς να κλείσεις…
παράθυρα και πόρτες….
ας τα αφήσεις ανοιχτά…
μη φοβηθείς τους μόρτες….
Εγώ θάμαι, ο αραχτός…
παρέα θα σου κάνω…
άσχετα με το σποτάκι μου…
απ αυτά είμαι υπερ άνω…
Και όταν αποκοιμηθείς…
και βλέπεις όνειρα κρυφά…
τότε και γω ο αραχτός…
θα φύγω ήσυχα… με ελαφρά…
araxtos poiitis
Πολύ μου άρεσε αυτό που έχεις γράψει. Το βρήκα μέσα στην απλότητά του γλυκό και τρυφερό χωρίς "περίτεχνα" σχήματα λόγου και άλλα φτιασίδια που συνήθως χρησιμοποιούν όλοι οι "δικτυακοί" λογοτέχνες της κακιάς ώρας. Το βρήκα όμορφο έτσι όπως είναι οτιδήποτε αληθινό. Συνέχισε έτσι...
Υ.Γ. Τώρα γιατί έπρεπε ο άλλος που την έχει δει ποιητής να γράψει την μαλακία του από κάτω δεν ξέρω, αλλά πολύ θα 'θελα να μάθω!
varometro
http://blog.varometro.net
Επειδή θέλει να μάθει….
"Τη μαλακία πολλοί αγάπησαν…το μαλάκα ουδείς…"
Εγώ έγραψα τη μαλακία…ο μαλάκας ποιος είναι?
Δεν προβληματίσθηκα ούτε 1 λεπτό…
Γιατί εκτός των άλλων…είδε λογοτεχνική γραφή σε ένα σημείωμα από καρδιάς…
και τελειώνει… (άκουσον -άκουσον) Μπράβο…"συνέχισε έτσι"…
Μα…μία αδερφή έχει η κοπέλα…δεν έχει άλλη!
Ελπίζω να μη συνεχίσει έτσι!
Oύτε ο ίδιος, που έχει το θράσος να κρίνει τους άλλους.
Ακόμα δεν κατάλαβε ούτε τον αυτοσαρκασμό του "poiiti"!
Να ασχοληθώ κι άλλο?
araxtos poiitis
Το "δικτυακοί λογοτέχνες" προφανώς δεν πήγαινε στο δικό σου... αραβούργημα, που μπορεί να ήταν "σημείωμα καρδίας" όπως λες αλλά εκεί όπου το κότσαρες κάτω από ένα απλό και ωραίο κείμενο, μοιάζει με "σημείωμα... άλλου μέρους του σώματος". Επίσης το "Συνέχισε έτσι" εννοεί τον τρόπο που γράφει, με τον οποίον δεν έχεις καμία σχέση εσύ ποιητή Φανφάρα.
Timing αγαπητέ μου... Κάποιος πρέπει να σου μιλήσει για το timing.
Τίποτα δεν κατάλαβε!
Το "δικτυακοί λογοτέχνες" είναι προφανές που πήγαινε, πήγαινε σε όλους τους άλλους εκτός από μένα, για μένα είχες ειδική μεταχείριση (!)
Το "σημείωμα καρδιάς" ήταν της κοπέλας που και αυτό το έκρινες σαν λογοτέχνημα ενώ δεν ήταν, αγαπητέ κριτικέ της πλάκας.
Το "Συνέχισε έτσι" ήταν αποτέλεσμα της κριτικής σου στο κείμενο της κοπέλας, ενώ αυτή άνοιξε την καρδιά της αναφερόμενη στις σχέσεις με την αδερφή της. Τι να συνεχίσει έτσι δηλαδή? να φύγει και ο πατέρας της και να πάει να μείνει αλλού για να ξαναγράψει ένα "σημείωμα καρδιάς" ?
Ήμαρτον κύριε!!!
Αυτό είναι το timing που επικαλείσαι?
Όσο για τον τρόπο που γράφει, δεν επιτρέπεται να "κρίνεις" ένα από καρδιάς σημείωμα. Δεν τόγραψε για να το κρίνεις εσύ (έστω και θετικά, τι παει να πει αυτό)? Όταν αναφερθεί σε κάτι άλλο σε κάτι γενικότερο θα μπορείς να την κρίνεις λογοτεχνικά (βιαστικέ).
Και συνεχίζει ο άσχετος άνθρωπος!
Λέει ότι το "στιχάκι" μου, (καλά αυθόρμητο ήτανε), νομίζοντας ότι αυτό εννοούσα σημείωμα καρδιάς (είπαμε ασχετοσύνη) ήτανε "σημείωμα... άλλου μέρους του σώματος"!
Εδώ μοιάζει σαν απατημένος σύζυγος!
Μέρος σώματος είδε? στο στιχάκι μου?
Ούτε ο πιο ανώμαλος, απατημένος, ξεχασμένος, καταφρονεμένος, κερατάς σύζυγος δεν θα το έβλεπε έτσι!
Και στο φινάλε….
Άσε χριστιανέ μου την κοπέλα (που σε αυτή απευθυνότανε αποκλειστικά) να το κρίνει!
Γιατί χώθηκες στη μέση σαν αγγούρι?
Νόμιζες ότι έκανα καμάκι?
Ε, και νάκανα?
Τι θα σε βάλουμε εσένα? Νταβατζή της πλάκας?
(Αν έκανα καμάκι, που εγώ δεν το κατάλαβα έτσι, μπράβο μου, γιατί θα ήταν ωραίο καμάκι).
Τελικά, θα σου πρότεινα να αλλάξεις ελαφρός το ονοματάκι σου.
Vlakometro θα σου ταίριαζε καλύτερα!
araxtos poiitis & stixourgos
Αγαπητέ Φανφάρα,
Όσα περισσότερα γράφεις τόσο περισσότερο εκτίθεσαι. Είναι από τις λίγες φορές που δεν χρειάζεται να απαντήσω σε κάποιον. Νιώθω σαν να κλέβω εκκλησία ένα πράμα. Είσαι πλέον συγκινητικός...
Τελοσπάντων, ενώ με έβρισες χωρίς να σε βρίσω (εγώ χαρακτήρισα μαλακία το ποίημα σου και φαντάζομαι είναι ένας χαρακτηρισμός που δεν ακούς για πρώτη φορά ε; :-) ), σου δηλώνω πως δεν μου δημιουργείς το κατάλληλο mood για σοβαρό καυγά (το νεαρό της ηλικία σου ίσως; - είσαι πάνω από 15-16;) και προτείνω να το αφήσουμε να πάει στο διάολο... Κράτα εσύ τις απόψεις σου, εγώ τις δικές μου και δεν είναι απαραίτητο να είμαστε φίλοι. Ας σεβαστούμε, αν μη τι άλλο, το ξένο blog. Για μένα το ζήτημα έληξε.
varometro
http://blog.varometro.net
Υ.Γ. Τρομάρα σου... θες και καυγά όταν ένα καμάκι της προκοπής δεν μπορείς να κάνεις! Βάζεις αυτογκόλ ενώ παίζεις μόνος σου. ;-)
Κύριοι, κύριοι!
Σεβασμός στο blog της κοπέλας... Ήταν ωραίο το post της, και το κάνατε... χάλια.
Εκεί που μαλώνουν δύο ελέφαντες occhiata μου, κινδυνεύουν τα λουλούδια...Είδες όμως; Για την καρδιά σου σφάζονται παλικάρια.
Να σχολιάσω και στο post σου; Στην ζωή, όλα ειναι ευκαιρία. Αυτό είναι (κατ εμέ) το καλύτερο μάθημα. Ολα είναι ευκαιρία - ακόμα και ένας χωρισμός.
Να στο πω αλλιώς; θα ήθελες να σου πει τώρα, "όχι, καλύτερα να μην φύγω"; Δεν νομίζω.
Κάθε νέο βήμα είναι βήμα προς το καλύτερο. Καθώς χαίρεσαι για αυτήν, άρχισε να χαίρεσαι και για σένα: Συνεχίζονται οι μεγάλες αλλαγές που θα ήθελες στην ζωή σου - εύχομαι, όχι μόνο να είναι για καλό, αλλά και να το αντιληφθείς όσο πιο νωρίς είναι δυνατόν...
Προς ΑΡΑΧΤΟ
Το βρήκα πολύ γλυκό το "ποίημα" αν μη τι άλλο το να σπαταλήσεις έστω και τον ελάχιστο χρόνο να βρεις κατάλληλους.."στίχους".. Τώρα για το αν ήταν καμάκι ή όχι..άσε να πιστεύει ο καθένας αυτό που θέλει..(συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό μου!!)
Ευχαριστώ πολύ πάντως!!!
Προς: Varometro..
Ευχαριστώ πολύ για το ωραίο comment..όντως δεν προσπαθώ να γράψω κάτι για να αρέσει..μικρές καταθέσεις ψυχής είναι όλα.. για θέματα επίκαιρα, ενδιαφέροντα και καλογραμμένα μάλλον σε blog όπως του arkoudou πρέπει να διαβάζουν... (που παρεπιπτόντως πιστεύω ότι έχει κερδίσει το ενδιαφέρον πολλών όπως και του δικού μου..ναι,ναι I am a big funarkouda..!!)
To both: araxto & varometro...
Εκτός του ότι μου φάνηκε περίεργο το "7" comments (μετά κατάλαβα..)γέλασα πολύ..(είμαι και κρυωμένο το κακόμοιρο..)!Feel free to do that again whenever you want at my blog...Its fun!!
Arkoude mou..Το κακό είναι πως πάνω που άρχιζα να συνηθίζω στην ιδέα της "μοναξιάς" άρχισαν τα διαδικαστικά..και δεν το βλέπω να συμβαίνει σύντομα..θα προσαρμοστώ..ότι και να συμβεί αυτό είναι σίγουρο!!Έχω μάθει να χαμογελάω..(τουλάχιστον στα περισσότερα)!!
Μπράβο και στους δυο μας ρε Αραχτέ! Εμείς χάνουμε τον χρόνο μας ξιφομαχώντας και μπαίνει σφήνα ο Αρκούδος, ως νέος Έρολ Φλύν (που τώρα που το σκέφτομαι του φαίρνει και λίγο με μια μπαντάνα στο κεφάλι :-)) αιωρούμενος απ' τα κατάρτια του πλοίου και κερδίζει την γκόμενα! Έτσι γίνεται συνήθως αγόρι μου... εμείς διασκεδάσαμε την occhiata και καθάρισε ο "Ακούδος μου"! (τονίζω το ΜΟΥ) :-)))
Αρκούδε, θυμάσαι τι με ρώτησες στο Starbucks; Δε νομίζω πως θες απάντηση πλέον! ;-) Όσον αφορά εμένα και τον Αραχτό μην ανησυχείς... Θα τα βρούμε στο τέλος όπως όλοι οι καλοί ελέφαντες. Occhiata sorry για τα λουλούδια, θα την πληρώσουμε την ζημιά δεν τίθεται θέμα! Περαστικά κιόλας. :-)
Ευχαριστώ για τα περαστικά..
Δεν μου φάνηκε να ξιφομάχησες με κανέναν..
εδώ τον έκραξες κιόλας τον κακομοίρη τον araxto που έγραψε ένα ποιηματάκι..
όσο για το "μου" στον arkoudo..είναι τί βγαίνει στον καθένα.. άλλο σε ένα αρκουδάκι να λές μου.. και άλλο σε ένα βαρόμετρο..και σε έναν αραχτό.. ;)
Γκρινιάρη άντρα...είπαμε και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή..όχι και έτσι..
Το άνθος....παρέμεινε όρθιο...ελεφαντάκια "μου"!! (στα ελεφαντάκια κολλάει..)!
Αγαπητή occhiata,
Προς άρση τυχόν παρεξηγήσεων...
Eίναι ηλίου φαεινότερο πως το σχόλιο περί "ξιφομαχίας, Έρολ Φλύν και κτητικού ΜΟΥ" είναι καθαρά χιούμορ. Μην τρελαθούμε κιόλας. :-)
varometro
Ηθική ικανοποίηση!
Μ άρεσε! εγώ κάτι έγραψα για την occhiata και παρ ότι ήταν αρκετές λέξεις δεν ξέρω ακριβώς τι ένοιωσε, (στο περίπου ξέρω) εκείνη όμως?
Με 2 λεξούλες μου έδωσε την ικανοποίηση και την απάντηση στους (στον) επικριτές μου!
"Το βρήκα πολύ γλυκό το "ποίημα"
Αυτό έγραψε, και κάποια άλλα που εγώ τα διάβασα Δευτεριάτικα (θα αρχίσει να μ αρέσει αυτή η μέρα)
Να την ευχαριστήσω? Όχι! θα χάλαγα τη μαγεία τω λέξεων.
Ναι, ο arkoudos άρπαξε την ευκαιρία, και ξέφυγε 5 βήματα μπροστά (εδώ ξέφυγε από ολόκληρο δάσος)! και άντε πιάστον τώρα!
Και για να μην καταθέσω εύκολα τα όπλα…πολλά ήταν τα "μου" που εισέπραξε αλλά δεν ξέρω αν ποτέ ακούσει αυτή τη φράση που άκουσα εγώ…
"…Το βρήκα πολύ γλυκό το "ποίημα"…" έστω και σε εισαγωγικά.
Όσο για σένα varometro σε άφησα τελευταίο για να στα ρίξω αλλά τέτοια μέρα που είναι σήμερα και μετά από τόση ικανοποίηση μην περιμένεις πολλά.
Ασε, θα συναντηθούμε σε κανα άλλο ποστ και θα γίνει της "Κέρκυρας"! χε χε σήμερα μου πάνε όλα καλά!
Α ναι…για τη μονομαχία! ε, εγώ είμαι μέσα! άλλωστε γιατί άλλο θα άξιζε να μονομαχήσω την σήμερον ημέραν εκτός από τα μάτια μιας μικρής? (και τι μικρής)! Μην πω άλλα και το θεωρήσουνε καμάκι οι κακές γλώσσες.
Και μην ξεχνάς, ή μη θες να μην προσέξουμε, την ατάκα της occhiata …
"όντως δεν προσπαθώ να γράψω κάτι για να αρέσει…"
Είδα ότι απέφυγες συστηματικά και έντεχνα τις "μπηχτές"
araxtos monomaxos
Αν είχαν ολοκληρωθεί τα comments πριν γράψω το "Γιατί".. πιστέψτε με δεν θα το έγραφα..
Ένα γλυκό χαμόγελο σε όλους!!!
(και δεν είμαι άτομο με καλή αίσθηση του χιούμορ varometro...don't worry..!)
Παρακαλώ...αφαιρέστε το "δεν" από το παραπάνω σχόλιο!!
Και μην γράψετε η αλήθεια πάει πάντα πρώτη...
θα μονομαχήσω και εγώ!!!
Πανέμορφο post.
Μέχρι κι εγώ που δεν έχω αδέρφια αναπόλησα για λίγο.
Post a Comment