Αναζήτηση χαράς....

Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που απλά σου βγάζουν κάτι, κάτι που σε προκαλεί να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις τον πόνο σου. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ..Δεν ξέρω αν φταίω εγώ, η συμπεριφορά μου, τα μάτια μου,τα αυτιά μου, ο ώμος μου (ο δεξιός κυρίως είναι καλός για δάκρυα..), οι εμπειρίες μου, ο τρόπος που τους αντιμετωπίζω..δεν ξέρω. Πάντως οι περισσότεροι, φίλοι - γνωστοί-οικογένεια, μου λένε τον πόνο τους. Πόνο,παράπονα, ανασφάλειες, προβληματισμούς..όλα.. Ακούω..ξέρω να ακούω, αυτό μου λένε όλοι..Ακούω εντάξει, απλά θέλω να ακούσω και άλλα..Χαρούμενα!Το θέμα είναι ότι έχει περάσει κάμποσος καιρός που έχω ν'ακούσω κάποιον να μου λέει για τη χαρά του. Και πραγματικά χαίρομαι με τις χαρές των άλλων. Ιδίως με χαρά ανθρώπων που συμπαθώ, εκτιμώ και αγαπώ!
Μήπως τελικά υπάρχει περισσότερος "πόνος" (όχι τόσο με την δραματική έννοια..) στις ζωές μας από χαρές??? Ή απλά μόνο τα δυσάρεστα είναι για να μοιράζονται?? Μήπως αυτά που πονάνε, τα προβάλουμε παραπάνω απ'όσο πρέπει προς τα έξω?? Μήπως αυτά τραβάνε την προσοχή των άλλων?? Μήπως δεν χαιρόμαστε πια με τα απλά, καθημερινά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας?Μήπως έχουμε ξεχάσει να χαιρόμαστε?? Μήπως έπρεπε να γίνω ψυχολόγος?? Μήπως....ουφ..σταματάω με τα μήπως!
"Φίλος είναι αυτός που θα χαρεί πραγματικά με τη χαρά σου....αυτό είναι το πιο δύσκολο", έλεγε ένας παλιός καλός φίλος (απωθημένο, ήθελα να το γράψω!!)!

Έχετε κάτι χαρούμενο που σας έχει συμβεί να το μοιραστείτε μαζί μου???

Αυτό το ροζ μου έχει σπάσει τα νεύρα......

Ναι για το blog μου μιλάω....και όχι ότι μου σπάει τα νεύρα γενικά (το έχω ακόμα δεν το έχω..??) σήμερα μόνο! Λοιπόν απλά για το προηγούμενο post τα comments σε αυτό παρακαλώ (όχι ότι περιμένω να το σχολιάσετε..απλά μου ζητήθηκε και είδα και ένα τώρα και δεν μπορώ να το διαβάσω..γι'αυτό και το σπάσιμο νεύρων..)! Ελπίζω από εδώ να μπορείτε...
Άντε και καλή εβδομάδα..χωρίς νεύρα παρακαλώ..(παρακαλώ όποιον χρειάζεται να παρακαλέσω γιατί δεν με μπορώ με νεύρα!!!)

The reason..

'Αλλαξαν λίγο οι ρυθμοί της ζωής μου την τελευταία εβδομάδα (γι'αυτό και η απουσία)! Άρχισα να κατεβαίνω και αρκετά συχνά στο κέντρο με τρένο! Είμαι λοιπόν μεσ'το τρένο, βυθισμένη στις δικές μου σκέψεις, όπως κάνουν οι περισσότεροι και περιμένω υπομονετικά να φτάσω Ομόνοια! Σε μια στάση μπαίνει μέσα ένας νεαρός (γύρω στα 22) μιλώντας στο κινητό. Αναγκαστικά (αφού στάθηκε δίπλα μου) άκουσα όλη τη συνομιλία που είχε, η οποία δεν του ήταν και τόσο ευχάριστη (είχε πάρει μια κλήση λόγω ταχύτητας όταν ήταν διακοπές στην Κρήτη και τον έψαχναν..)!Αφού κλείνει το κινητό, μουρμουρίζει κάτι (κάτι σαν βρισιά) φτάνουν στα αυτιά μου.. στίχοι από ένα τραγούδι (The reason-Hoobastank, που είναι και πολύ αγαπημένο)! Φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα του νεαρού, με ακουστικά στα αυτιά, να έχει ξεχαστεί ότι υπάρχει κόσμος τριγύρω, να είναι συνεπαρμένος από το τραγούδι και απλά..να τραγουδά δυνατά! Γύρισα και εγώ να τον κοιτάξω (καθόλου ενοχλημένη..είχε πολύ ωραία φωνή!) και..σάστισα. Δεν φορούσε ακουστικά, δεν άκουγε τίποτα! Απλά είχε γύρει το κεφάλι στο τζάμι, είχε βυθιστεί και αυτός στα.."δικά" του και απλά..τραγουδούσε!!Τραγουδούσε δυνατά.. Του χαμογέλασα! Μου ανταπόδωσε το χαμόγελο, χωρίς να διακόψει το τραγούδι του και μου έκλεισε το μάτι!
Μου έφτιαξε τη μέρα..έτσι απλά με μερικούς στίχους, στη βαρετή διαδρομή ενός τρένου!
Να'σαι καλά αγόρι μου και πάντα έτσι.. Αυθόρμητος!

Αντρική βραδιά...

Μπήκα σπίτι και μου μύρισε ζέστη..(μπορείς να μυρίσεις τη ζέστη?? Λέμε τώρα..)
Καλοριφέρ, χαλιά.. Κόζικα! Θα βάλω λοιπόν τη μάλλινη ζακετούλα μου, τις μάλλινες πολύχρωμες καλτσούλες μου (αυτές με τα δαχτυλάκια..) και έτοιμη!! Θα χουχουλιάσω στον καναπέ περιμένοντας το έτερον μου ήμισυ ("κρύο - κρύο καιρός για δύο" δε λένε??), την αδερφή μου εννοώ (όχι..δεν έφυγε ακόμα!) να περάσουμε μια απ'τις "αντρικές" βραδιές μας!!Βραδιά μπάλας..
Φαγητό απ'εξω (πίτσα ή σουβλάκια, τα υπόλοιπα έχουν απορριφθεί για πρακτικούς λόγους!) αλκοόλ (καλά μπορεί και κόκα δεν ξέρω..) τα απαραίτητα γούρια μας (καπέλο Εθνικής, κομπολογάκια και σημαιούλες) (πώς νομίζατε ότι πήραμε το ευρωπαϊκό??) πολλά τσιγάρα και ναι το παραδέχομαι και δημοσίως..επιτρέπονται βρισιές και ρεψίματα (oupsssss!!!sorry!!)!
Ας πάρουμε λοιπόν την πολυπόθητη νίκη, όπως έκαναν οι αξιολογότατοι νέοι μας εχθές..

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!

(Το ξέρω ότι η εισαγωγή είναι άσχετη...έτσι μου'ρθε..μπαααααα!!)

Παραμύθι...

"Sembrava un gioco divertente, una girandola di parole..ben dette, ben fatte, una delisiosa partita a scacchi! Ora il gioco e direntato reale, ora lo guardalo in fondo ai tuoi splenidi occhi d'ametida tagliati in due dolci mandorle............................................................................................
Grazie d'esidere sempre o dolce musa, guiderai i miei passi...."

Spero di poterci rivedere un giorno prenderci un buon caffe..li manco caro amico!!

Comments!

Να γράψω και κάτι άλλο τώρα που έκανα μια "μπλογκοβόλτα"!
Το ότι δεν γράφω σχόλια δεν σημαίνει ότι δεν διαβάζω..
Αχχχχ το έγραψα και ξαλάφρωσα!!

New post....

Ομολογώ ότι δεν έχω την ευχέρεια να ανοίγω συχνά τον υπολογιστή μου... οπότε κάθε φορά που μου έρχεται κάτι που θα ήθελα να γράψω εδώ μέσα, αρπάζω χαρτί και μολύβι..και γράφω...
Πόσα έχω γράψει... για γέλια και για κλάμματα, στις μαύρες μου και στις χαρές μου και τώρα είμαι εδώ μπροστά του και... κενό!! Τίποτα βρε παιδί μου..τίποτα!
Δεν θα μπορούσα να αντιγράψω κάτι απ'όλα αυτά, δεν με εκφράζει την συγκεκριμένη στιγμή!
Η συγκεκριμένη στιγμή απλή, χωρίς σκέψεις με ένα καφεδάκι και μουσικούλα στο ραδιόφωνο!
Και αφού δεν γράφω...θα διαβάσω, θα διαβάσω τί καινούργιο έχει γραφτεί στα αγαπημένα μου blog!!
Άντε..καλή εβδομάδα να έχουμε!!

Περπατώντας..

Βγήκα απ'το σπίτι σήμερα το πρωί, με το κλειδί του αυτοκινήτου μου στο χέρι. Βρήκα που το είχα παρκάρει και στάθηκα μπροστά του. Πρέπει να πέρασε κανά λεπτό, απ'τη μια κοιτώντάς το και απ'την άλλη κοιτώντας το δρόμο, τον έρημο δρόμο. Σε αυτό το λεπτό το μυαλουδάκι μου έτρεξε σε μια συζήτηση που είχα, σχετικά πρόσφατα, στην οποία παραδέχτηκα το πόσο πολύ φοβάμαι να περπατάω μόνη (όλες τις ώρες όχι μόνο βράδυ..μου έχουν τύχει πολλά..άλλο κεφάλαιο..μεγάλο..)Και το αποφάσισα "Θα πάω περπατώντας" και πήγα!
Στην αρχή "λίγο" φοβισμένη, με το κινητό στο χέρι δια παν ενδεχόμενο. Έκανα τις δουλειές μου..μετά πήρα θάρρος. Εκτός από τις δουλειές έκανα και μια μεγάλη βόλτα! Είναι ωραίο να περπατάς και να το απολαμβάνεις. Να μην παρασύρεσαι από τον ρυθμό των άλλων..των βιαστικών. Να περπατάς και να ρουφάς το κάθετί γύρω σου. Από τις παρεές μαθητών που έχουν κάνει κοπάνα απ'το σχολείο, με τα δυνατά γέλια τους και τα πειράγματά τους, τις ηλικιωμένες κυρίες που γκρινιάζουν μόνες για τα πλακόστρωτα του Αμαρουσίου (που δίκιο έχουν..)μέχρι το πράσινο που υπάρχει στο Μαρούσι (μμ..ειρωνίες!).
Και "τσουπ" χαμόγελο στο πρόσωπό μου καθώς περπατώ..
Δεν ξέρω πότε θα βρω πάλι το θάρρος..ελπίζω σύντομα!
Γιατί τελικά, κάτω από τον φόβο, ήταν ένας άκρως απολαυστικός περίπατος!

Υ.Γ. Ας σταματήσουν ορισμένες γυναίκες να φορούν κάπρι με ανοιχτά παπούτσια και με κοιλίτσες έξω..
Haallooooooooooo ήρθε ο χειμώωναααας (καλά..καλά..."σχεδόν")!!

Ευχαριστώ..

Μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που μπορούν να σου πουν κάτι διαφορετικό..Που με τον τρόπο που μιλάνε σε κάνουν να βλέπεις τα "πράγματα" από άλλη όψη..Που σε προβληματίζουν..που σου ανοίγουν το μυαλό λίιιιιιιιγο περισσότερο..Που δεν φοβούνται να πουν αλήθειες!!
Χθες βράδυ γνώρισα έναν τέτοιο άνθρωπο! Και νόμιζα ότι τώρα πια, στην εποχή μας, δεν υπάρχουν..όχι-όχι δεν υπάρχουν, μάλλον δεν ασχολείται κανείς!
Και ναι πήρα ένα μικρό "λιθαράκι" για να γίνει η occhiata λίιιιιγο καλύτερη!

Ευχαριστώ για τον καφέ και την παρέα, που ίσως να ξέχασα να το πω, αλλά σίγουρα το αισθάνθηκα..

Υ.Γ. (Άσχετο) ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ!!! (και όποιος κατάλαβε κατάλαβε..)

Αχ μικρή μου..!!

Νομίζω ότι δεν θα είχα απολαύσει τόσο πολύ τις χαρές μου,
αν δεν είχα γευτεί τόσο έντονα τις στεναχώριες μου!!
Όχι μικρή μου, δεν μετανιώνω και δεν πάω πουθενά..
Θέλω να συνεχίσω να "χαίρομαι"...!!!

Batchelor.....

Ευτυχώς δεν άκουσα γκρίνιες....ήταν όλα υπέροχα!!
Ξεκινήσαμε από τα πιο παραδοσιακά, συνεχίσαμε με ότι χειρότερο υπάρχει στο λεκανοπέδιο.. και καταλήξαμε στα πιο χλυδάτα...
Η ανατροφή μου δεν μου επιτρέπει την αναφορά σε λεπτομέρειες.....
Να ευτυχήσεις ξαδερφούλα μου!!!